En nu balansen….

Vorige week Oranjefeest gehad. En het was leuk. En het was een bende. Maar het was vooral veel, heel veel. Wij de drank, de techniek en de entourage. Wat ook wel betekent, het hele huis omtoveren tot een oranje vesting.

Zij, de oranjefans, de oranje hapjes. Van exquise oranje paprika, gevuld met geitenkaas tot de lekker ordinaire oranje tompoezen. En van de rood-wit-blauw M&M’s tot WK zoenen, oranje cakejes en oranje chips. Te lekker allemaal. En te veel. Net nu het warme weer zich aandient, lees bikiniweer, heb ik me daar dus heerlijk te goed aan gedaan. GRRR. Ik ben maar weer aan het hardlopen geslagen. Maar wel leuk zo’n feestje!

WK Hoera!

Ik heb tot nu toe alle voetbalwedstrijden gezien. Althans zeker een gedeelte van alle wedstrijden. Ben ik een voetbalgek? Diegenen die mij kennen zullen heel hard lachen als ik dat zou beweren. En dat doe ik dan ook niet. Ik ben geen voetbalgek. En ik was eigenlijk ook in de veronderstelling dat mijn lief niks om voetbal gaf. En dat is ook zo. Ik hoef niet elke zondagavond om 19.00 uur thuis te zijn om studio sport te kijken.


Maar…
“Het WK, dat is iets anders, dat wil je gewoon volgen”, zo beweert hij.

En hij gaat dus los… tijdens het winkelen moeten we stilstaan om op een groot scherm op de Markt in Venlo Zuid-Korea tegen Griekenland te bekijken. Komen we bekaf en hongerig thuis; ja hoor de tv gaat aan om met een schuin oog de wedstrijd Italië – Paraguay in de gaten te houden. En hij lokt mij mee onder het mom van ‘dan huren we lekker een dvdtje’ en dan gaat Duitsland – Australië aan.

Zucht…Hij gaat dus los. Maar ik ga mee. Ik moet mee. Zo wordt mijn huis komende zaterdag omgetoverd tot een oranje vesting. Met oranje vrienden, oranje hapjes en oranje entourage. En dàt vind ik leuk, dàt vind ik lachen. Ik ben altijd in voor een feestje. En als ik dat doe, dan moet het ook goed. Met voetbal als aanleiding, niet als doel.

Het resultaat van deze actie, dat zie je zondag!

Niks zwart, ik ga tegenwoordig voor oranje

Vorige week trakteerde onze personeelsvereniging ons op een kleurenworkshop. En heb ik hier nu veel van geleerd? Nou, ik wist het eigenlijk wel, maar heb het altijd ontkend… zwart is niet mijn kleur. Te weinig contrast in mijn gezicht (ook wel kleurloos en of dat nu een compliment is) én ik ben het warme typetje. En daar past zwart niet bij, aldus de weelderig gekleurde kleurenconsulente. Ik ben nu in verwarring….


En ik heb mijn klerenkast aan een grondige inspectie onderworpen… Grondig, want ik heb nu eenmaal een uitgebreide garderobe. Ik houd van gekke kleren, van vrolijke kleuren, maar ook heel erg veel van ZWART. Lekker veilig, het kan met alle kleuren en het kleedt zo lekker af. En nu sta ik iedere ochtend te draaien voor mijn kast. Zwart kan niet van boven, tenzij gecombineerd met een goed sjaaltje. En jurken waar geen zwart in zit, daar kan geen zwarte legging bij. En bruine leggings worden meteen zo huisvrouwerig…. Lastig, lastig dus.

Nu overdrijf ik wel een beetje, maar ik denk er wel telkens over na. Ik ben zelfs al in de stad geweest om een goed bruin shirt te zoeken. Want dat kan wel vor mij. Maar helaas voor mij, bruin is uit deze zomer, geen shirt te vinden. Gelukkig staat oranje me wel en dat is op het moment volop in de winkels aanwezig. Sterker nog, ze puilen uit van de oranje artikelen. Laat ik me dan toch maar aan de oranjekoorts wagen. Maar daarover later meer.

Ik heb mijn partij gevonden...

Morgen is het zover, Nederland, inclusief mijn persoontje gaat naar de stembus. Maar hoe, wat en wie, daar ben ik nog niet uit... Maar ik hoor net dat maar liefst 3 miljoen mensen het nog niet weten. Gelukkig vanavond nog één debat te gaan...

Vorige week was ik aanwezig bij een ander debat, namelijk Max peilt de stemming. Eén van de bloggers van de campagne mijn tijd voor de zorg, die ik begeleid, was namelijk een van de debaters in het programma. Een leuk en verfrissend idee, burgers die in gesprek gaan met politici. Helaas was er van een echt gesprek geen sprake en ben ik niet veel wijzer geworden die avond. Niet wat mijn stemvoorkeur betreft in ieder geval...

Verder was het wel leuk om bij deze live uitzending aanwezig te zijn en 'moral support' te zijn voor Gerda, die het goed gedaan heeft.