Ik heb tot nu toe alle voetbalwedstrijden gezien. Althans zeker een gedeelte van alle wedstrijden. Ben ik een voetbalgek? Diegenen die mij kennen zullen heel hard lachen als ik dat zou beweren. En dat doe ik dan ook niet. Ik ben geen voetbalgek. En ik was eigenlijk ook in de veronderstelling dat mijn lief niks om voetbal gaf. En dat is ook zo. Ik hoef niet elke zondagavond om 19.00 uur thuis te zijn om studio sport te kijken.
Maar…
“Het WK, dat is iets anders, dat wil je gewoon volgen”, zo beweert hij.
En hij gaat dus los… tijdens het winkelen moeten we stilstaan om op een groot scherm op de Markt in Venlo Zuid-Korea tegen Griekenland te bekijken. Komen we bekaf en hongerig thuis; ja hoor de tv gaat aan om met een schuin oog de wedstrijd Italië – Paraguay in de gaten te houden. En hij lokt mij mee onder het mom van ‘dan huren we lekker een dvdtje’ en dan gaat Duitsland – Australië aan.
Zucht…Hij gaat dus los. Maar ik ga mee. Ik moet mee. Zo wordt mijn huis komende zaterdag omgetoverd tot een oranje vesting. Met oranje vrienden, oranje hapjes en oranje entourage. En dàt vind ik leuk, dàt vind ik lachen. Ik ben altijd in voor een feestje. En als ik dat doe, dan moet het ook goed. Met voetbal als aanleiding, niet als doel.
Het resultaat van deze actie, dat zie je zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten