Je voelt het, je ziet het en hoort het; de lente is weer in het land. Die is voor mij pas echt begonnen wanneer ik mijn winterse laarzen aan de kant kan schoppen, de sokken in de lade kan laten liggen en weer met mijn blote voeten in mijn pumpjes kan stappen. Dat kan mij niet vroeg genoeg zijn.
Mijn voeten denken daar echter heel anders over, dit blijkt ook dit jaar weer. Zij zijn niet zo snel zomerklaar als mijn hoofd graag zou zien. Ze denken zelfs; “wat doe je ons aan! We hebben de hele winter lekker toegestopt gezeten, beschermd tegen het schuren van die onmogelijke schoenen die je soms aantrekt.”
Juist ja, ze protesteren hevig… en de eerste blaren zijn een feit. Maar liefst vijf stuks prijken er op mijn tenen, waardoor ik gisteravond geen stap meer kon zetten. Met als resultaat van vandaag: charmante zilveren pumps… met herensokken! Weliswaar de dunste die mijn lief in zijn kast had liggen, maar toch. Het zorgt ervoor dat ik de dag enigszins lachend doorkom, maar mijn schijnbaar stralende glimlach is meer die van een boer met kiespijn. Tja, het doet toch behoorlijk afbreuk aan het zomergevoel, morgen toch weer even de laarzen aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten